Kiu havas abelojn, havas mielon.
Abelujon ne incitu, amason ne spitu.
En abelujon ne blovu.
Fremda animo estas abismo sen limo.
Ĉiu abomenaĵo trovas sian adoranton.
Oni perfidon prenas, sed perfidulon abomenas.
Restis nenio absolute, nek por mordi, nek por gluti.
Saĝo abunda, sed ne profunda.
Kiu ripetas abunde, lernas plej funde.
Fiŝo serĉas profundon, homo serĉas abundon.
Li estas en acida humoro.
Post dolĉa vino restas acida vinagro.
Ju pli da aĉetantoj, des pli alta la prezo.
Se vendisto ne mensogas, li aĉetanton ne allogas.
Tro alta postulo aĉetanton ne ŝarĝas.
Marĉandado aĉeti ne devigas.
Marĉando aĉeti ne devigas.
Mankis al Petro klopodoj, li aĉetis al si domon.
Pli valoras vinagro donacita, ol vino aĉetita.
Komenci de Adamo.
Parenco per Adamo.
Demeti de si la antikvan Adamon.
Farita via faro, nun adiaŭ, mia kara!
Li diris adiaŭ al la mondo surtera.
Eĉ monstron admiras, kiu ame deliras.
Oni maron admiras, se oni maron ne iras.
Edzin' admirata - edzo malsata.
Vorto sona estas plej admona.
Al malsaĝulo ne helpas admono, nur bastono.
Lin tuŝas nek admono, nek ordono.
Per lerta admono alfluas la mono.
Kvalito bona ne bezonas admonon.
Uzi monon kaj admonon kaj flaton kaj baton.
Ĉiu abomenaĵo trovas sian adoranton.
Kiu mem sin adoras, nenion valoras.
Vivanton ni malhonoras, mortinton ni adoras.
Leĝo estas bona, se advokato ĝin helpas.
Pastro vivas de preĝoj, advokato de leĝoj.
Tute libera, kiel birdo aera.
Ĝi estas ankoraŭ pasero en aero.
Aprila vetero - trompa aero.
El aero al tero.
Kastel' en aero - malsato sur tero.
Konstrui kastelojn en aero.
Oro estas pli peza ol fero, pli malpeza ol aero.
Verŝi aeron al aero.
Celi anseron, trafi aeron.
Trapafadi la aeron.
Verŝi aeron al aero.
Afabla vorto pli atingas ol forto.
Apud plena manĝotablo ĉiu estas tre afabla.
Nur pano kun fromaĝo, sed afabla vizaĝo.
Pli bona estas vorto afabla, ol kuko agrabla.
Kiu agas afable, vivas agrable.
Al la afero!
Amikeco aparte, afero aparte.
En sia afero ĉiu juĝu libere.
Estas tubero en la afero.
Fremda mizero - ridinda afero.
Hoko elsaltis, afero haltis.Hom' malesperas, Dio aperas.
La afero estas plenumita.
La afero havas tempon.
La afero malsukcesis.
La afero ne brulas.
La afero ne iras glate.
La afero ne staras sur pinto de ponto.
La afero ne urĝas.
La sama afero, sed kun la kapo al tero.
Ludo aparte, kaj afero aparte.
Malnova afero en nova livero.
Min ne tuŝas la afero, mi staras ekstere.
Ne en ĉiu afero estu severa.
Ne juĝu pri afero laŭ ĝia ekstero.
Ne taŭgas la vero por komerca afero.
Peli tagojn sen afero de mateno al vespero.
Per insulto kaj kolero ne klariĝas afero.
Pri kio estas la afero?
Pri propra afero neniu juĝas libere.
Saltadi ĉirkaŭ afero, kiel blovata neĝero.
Se la ĉielo falus al tero, birdokaptado estus facila afero.
Sen ordo en afero ne ekzistas prospero.
Sen povo kolero estas ridinda afero.
Tro forta ĵuro - la afero ne pura.
Negocaj aferoj estas severaj.
Paroloj kaj faroj estas malsamaj aferoj.
Plena estas la infero de promesitaj aferoj.
Tago festa - for aferoj.
Faru vian aferon, Dio zorgos ceteron.
Formeti la aferon en la keston de forgeso.
Malsaĝulo diris vorteron, saĝulo komprenas la tutan aferon.
Saĝa tenas aferon, malsaĝa esperon.
Dio manĝon donacis, sed la dentoj agacas.
Kiu agas afable, vivas agrable.
Kiu bone agas, timi ne bezonas.
Kiu glutis tro multe, tiu agas tro stulte.
Kiu kritikas kuraĝe, mem agas malsaĝe.
Pli facile estas regi ol agi.
Senkonscie vi agis - konscie vi pagos.
Ne naskas porko leonidon, nek korniko aglidon.
Kia ago, tia pago.
Kia pago, tia ago.
Koniĝas birdo laŭ flugo kaj homo laŭ ago.
Nenia ago fariĝas sen pago.
Por ĉiu ago venas la tempo de pago.
Laŭ la agoj de l' homo estas lia nomo.
Drinku tutajn tagojn, sed kontrolu viajn agojn.
Vortojn ŝparu, agojn faru.
Agrabla estas gasto, se ne longe li restas.
Gasto sen avizo estas agrabla surprizo.
Pli bona estas vorto afabla, ol kuko agrabla.
Vizaĝo agrabla kaj ungo diabla.
Kiu agas afable, vivas agrable.
Pripensu malrapide kaj agu decide.
Forveturis malsaĝa, revenis nur pli aĝa.
Aĝo maljuna ne estas oportuna.
Aĝo tro matura ne estas plezura.
En ĉiu aĝo devas kreski la saĝo.
Kiam pasis la aĝo, aperas la saĝo.
Matura aĝo.
Ne ĉiam per aĝo mezuriĝas la saĝo.
Oni batas ne la aĝon, sed la vizaĝon.
Tro rapida akcelo ne kondukas al celo.
Kiu akceptas donacon, perdas la pacon.
Oni akceptas laŭ vizaĝo, oni forlasas laŭ saĝo.
Kiu kuraĝe aliras, facile akiras.
Kiu laboras kaj deziras, tiu akiras, - kiu mem ne penas, nenio al li venas.
Kiu malmulte deziras, feliĉon akiras.
Kiu multon deziras, nenion akiras.
Kiu ne akiras, kiam li povas, tiu poste deziras, sed jam ne retrovas.
Kiu tro multe deziras, nenion akiras.
Pli facile estas perdi vilaĝon, ol akiri domon.
Pli facile estas vilaĝon perdi, ol domon akiri.
Rigardi kaj aspiri ne devigas akiri.
Per mezuro kaj peso akiriĝas sukceso.
Tapiŝon ne deziris, maton akiris.
Neleĝe akirita ne estas profita.
Peke akirita ne estas profita.
Kiel akirite, tiel perdite.
Ŝatu amikon laŭ la dato de akiro.
Akiro kaj perdo rajdas duope.
Ju pli granda la deziro, des pli kara la akiro.
Laboro lacigas, sed akiro ĝojigas.
Malsaĝulo en foiro estas bona akiro.
Ne valoras la akiro eĉ la penon de l' deziro.
Kiu amas la liton, ne akiros profiton.
Tie vi petos, vi tiros, vi nenion akiros.
Scion akiru, sed ne ĉion eldiru.
Kio akorde ne sonas, tio rimon ne donas.
Ili estas en akordo, kiel peto kaj mordo.
Malgranda birdeto, sed akra ungeto.
Tro akra fajro estas sen daŭro.
Gasto havas akrajn okulojn.
Sperto saĝon akrigas.
Kia sufloro, tia aktoro.
Ni amu nin frate, sed ni kalkulu akurate.
El malgrandaj akveroj fariĝas grandaj riveroj.
Ĝi estas akvo al lia muelilo.
Ĝi tuŝas lin, kiel akvo anseron.
Akvo bolas, murmuras, sed fine ĝi kuras.
Akvo kaj pano servas al sano.
Akvo kura - akvo pura.
Akvo silenta subfosas la bordon.
Akvo trankvila estas akvo danĝera.
Akvo kura - akvo pura.
Akvo trankvila estas akvo danĝera.
Al fiŝ' kuirita jam akvo ne helpos.
Barakti kiel fiŝo ekster la akvo.
En akvo malklara oni fiŝkaptas facile.
Fajron estingas akvo, pekon pardono.
Kurbiĝadi kiel diablo en akvo benita.
Ĉerpi akvon per kribrilo.
Akvon senmovan kovras putraĵo.
Brogita eĉ sur akvon blovas.
Kiu akvon evitas, droni ne timas.
Li pasis akvon kaj fajron kaj marĉojn kaj marojn.
Volus kato fiŝojn, sed la akvon ĝi timas.
Sako alenon ne tenas, ĝi baldaŭ elvenas.
Li ŝvitas ankoraŭ super la alfabeto.
Li neniam venkis la alfabeton.
Per lerta admono alfluas la mono.
Elmetu mielon, muŝoj alflugos.
Al pec' pecon algluas, kiu neston konstruas.
Insulto ne algluiĝas.
Alia tempo, aliaj moroj.
Alia urbo, alia moro.
Alia urbo, alia moro.
En ĉiu angulo alia postulo.
Kio al unu donas forton, al alia donas morton.
Kiu fosas sub alia, falos mem en la foson.
Ne moku mizeron de alia, ĉar baldaŭ venos via.
Por unu - festeno, por alia - ĉagreno.
Propra opinio ne estas leĝo por alia.
Unu floras, alia ploras.
Unu orienten, alia okcidenten.
Aliaj domoj, aliaj homoj.
Aliaj tempoj, aliaj moroj.
Alia tempo, aliaj moroj.
Aliaj domoj, aliaj homoj.
Aliaj tempoj, aliaj moroj.
Bona estas fremdlando, sed aliaj tie loĝu.
Ĉiu mezuras aliajn laŭ sia mezurilo.
Aliajn gvidas kaj mem ne vidas.
Profiton celu, sed aliajn ne pelu.
Se vi povas, profitu, sed aliajn ne incitu.
Alian ne mallaŭdu, vin mem ne aplaŭdu.
Li havas ĉiun horon alian moron.
Ne kondamnu alian, oni vin ne kondamnos.
Sinjorino kaj sinjoro, unu alian valoras.
Unu pasero alian valoras.
Unu vundo alian kuracas.
Vundan lokon protektis, alian difektis.
Zorgu vian metion kaj ne miksu vin en alian.
Zorgu vivon vian kaj lasu vivi alian.
Se gut' al guto aliĝas, maro fariĝas.
Aliloka ĉielo estas sama ĉielo.
Kio aliloke promenos, al ni ankaŭ ĝi venos.
Nek io, nek alio.
Kiu kuraĝe aliras, facile akiras.
Ankoraŭ multe vi kuros, ĝis vi alkuros.
Post alkutimiĝo doloras disiĝo.
Famo kredon allogas, sed tre ofte mensogas.
Pli allogas kulero da mielo, ol da vinagro barelo.
Propra supo brogas, fremda allogas.
Se vendisto ne mensogas, li aĉetanton ne allogas.
Eĉ per dolĉa kuko vi min ne allogos.
Kiu tro ripozas, baldaŭ almozas.
Almozoj ne malriĉigas.
Donado de almozoj neniam malriĉigas.
Almozpetanto sinĝena restas kun sako malplena.
Kiu vivas sen kalkulo, baldaŭ estos almozulo.
Kion jaroj ne donis, ofte minuto alportas.
Senlaboreco dormon alportas.
Tempo kaj cirkonstancoj saĝon alportas.
Unu hirundo printempon ne alportas.
Pano estas alportita, korbo estu forĵetita.
Naskiĝu, edziĝu kaj mortu - ĉiam monon alportu.
Alpremi iun al muro.
Sorto ofte alsendas, kion oni ne atendas.
De rigardo tro alta malsaniĝas okulo.
En plej alta mizero al Dio esperu.
Ju pli da aĉetantoj, des pli alta la prezo.
Tro alta postulo aĉetanton ne ŝarĝas.
Altan arbon batas la fulmo.
Bela paro por altaro.
Li ŝtelas de najbaro, por doni al altaro.
Ricevi grizan haron, ne vidinte altaron.
Kiu tro alte svingas, nenion atingas.
Spiko malplena plej alte sin tenas.
Kiu tro alten rigardon direktas, tiu tre baldaŭ okulojn difektas.
Ĉiu mano al si altiras.
Plena kaso ŝteliston altiras.
Sango komuna reciproke sin altiras.
En ŝerco kaj ludo ofte sidas aludo.
Por saĝulo sufiĉas aludo.
Batita komprenas aludon.
Malfeliĉo venas sen alvoko.
Por paro amanta ĉiu loketo sufiĉas.
Eĉ por pomo putranta troviĝas amanto.
Malamanto de faro estas amanto de kalendaro.
Dentoj mordas la langon, tamen ambaŭ sin amas.
Kiu amas ĝuon, amu ankaŭ enuon.
Kiu amas honoron, amu laboron.
Kiu amas la liton, ne akiros profiton.
Kiu amas okulaĉi, ne havas kion maĉi.
Mono amas kalkulon.
Se amas Dio, prosperas ĉio.
Se oni amas la gaston, oni zorgas la paston.
Vi amas preni, amu redoni.
Amaso da fianĉoj, sed la ĝusta ne venas.
Amaso da mono kaj titolo de barono.
Al kuko kaj kaso ĉiam venas amaso.
En amaso eĉ morto estas pli gaja.
Festeno kaj ĉaso kaj da ŝuldoj amaso.
Kiso antaŭ amaso estas kiso de Judaso.
La lastan el amaso atakas la hundo.
Sidi en amaso da embaraso.
Abelujon ne incitu, amason ne spitu.
Deziri al iu amason da mono kaj titolon de barono.
En ĉeesto amata, en forest' insultata.
Morgaŭ estas la amata tago de mallaboruloj.
Ne bela estas amata, sed amata estas bela.
Ne bela estas amata, sed amata estas bela.
Se la gasto estas amata, eĉ lia servanto ne restas malsata.
Tio estas lia amata ĉevaleto.
Ambaŭ floroj de samaj valoroj.
Dentoj mordas la langon, tamen ambaŭ sin amas.
Rigardu per ambaŭ okuloj!
Esti inter martelo kaj amboso.
Pli feliĉa estas martelo insultata, ol amboso kompatata.
Eĉ monstron admiras, kiu ame deliras.
Certaĵo kaj leĝo, kiel amen en preĝo.
Se ne estus "se" kaj "tamen", mi al ĉio dirus amen.
Ameno diablon ne forpelas.
Amikeco aparte, afero aparte.
Amikeco aparte, ofico aparte.
Ju pli precizaj la kalkuloj, des pli fortika la amikeco.
Ne ekzistas en komerco amikeco nek ŝerco.
Vivi kun iu en intima amikeco.
Donacetoj subtenas amikecon.
Amiko - intimulo.
Amiko de amiko estas ankaŭ amiko.
Amiko en ĝojo kaj malĝojo.
Amiko en ĝojo kaj ploro.
Amiko estas kara, sed mi mem estas pli kara.
Amiko estas kara, sed vero pli kara.
Amiko fidela estas trezoro plej bela.
Al amiko nova ne fidu sen provo.
Al glacio printempa kaj al amiko tro nova ne fidu.
Amiko de amiko estas ankaŭ amiko.
Amiko de amiko estas ankaŭ amiko.
Bona estas domo nova kaj amiko malnova.
Estinta amiko estas plej danĝera malamiko.
Perdiĝas per pruntedono amiko kaj mono.
Pli bona amiko intima, ol parenco malproksima.
Pli bona estas saĝa malamiko, ol malsaĝa amiko.
Por amiko intima ne ekzistas vojo malproksima.
Por amiko komplezo neniam estas tro peza.
Pro vorta piko ofte perdiĝas amiko.
Sako ne sonas - amiko ne konas.
Se amiko petas, li neniam ripetas.
Unu amiko malnova pli valoras ol du novaj.
Estintaj amikoj plej kruele malpacas.
Gardu min Dio kontraŭ amikoj, - kontraŭ malamikoj mi gardos min mem.
Ju pli da donoj, des pli da amikoj.
Pri kio amikoj sekretas, ili vian juĝon ne petas.
Unu malamiko pli difektas, ol cent amikoj protektas.
Tablo kovrita faras amikojn.
Ŝatu amikon laŭ la dato de akiro.
Amikon ŝatu, malamikon ne batu.
Amikon karesu, sed kalkuli ne forgesu.
Amikon montras malfeliĉo.
Amu domon novan kaj amikon malnovan.
Ne fidu amikon, kiu havas jam flikon.
Prunto amikon forpelas.
Amo estas forta, sed mono pli forta.
Amo faras ion, mono ĉion.
Amo kaj ĵaluzo estas gefratoj.
Amo kaj puno loĝas komune.
Amo pli kora, disiĝo pli dolora.
Amo supermezura ne estas plezura.
Edziĝo pro amo flamanta al la sako sonanta.
Kiam sako mizeras, amo malaperas.
Perforta amo estas plej forta malamo.
Pro amo al la kandelo kato lekas la kandelingon.
Tuso kaj amo ne estas kaŝeblaj.
Amu Antonon, sed gardu vian monon.
Amu domon novan kaj amikon malnovan.
Amu edzinon plej kore, sed tenu ŝin bonmore.
Kiu amas ĝuon, amu ankaŭ enuon.
Kiu amas honoron, amu laboron.
Ni amu nin frate, sed ni kalkulu akurate.
Vi amas preni, amu redoni.
Ne iru al fremda anaro kun via regularo.
Ne puŝu vian regularon en fremdan anaron.
France saĝa, angle sovaĝa.
Ĉiu angulo kun sia sanktulo.
En ĉiu angulo alia postulo.
En propra angulo ĉiu estas fortulo.
En sia angulo li estas bravulo.
Li estas bravulo en sia angulo.
Parolo anĝela, sed penso pri ŝtelo.
Esti anĝelo inter homoj, sed satano en la domo.
Kontentigi ĉiujn eĉ anĝelo ne povas.
Traflugis anĝelo preter orelo.
Kalumniante konstante, oni eĉ anĝelon nigrigas.
Animo al paradizo deziras, sed pekoj retiras.
Fremda animo estas abismo sen limo.
Ili vivas per unu animo en du korpoj.
Klopodi sen limo per korpo kaj animo.
Lia animo forkuris en la pinton de la piedo.
Forsavis sian korpon kaj animon.
Ĝi tuŝas lin, kiel akvo anseron.
Celi anseron, trafi aeron.
Celis paseron, trafis anseron.
Fordoni anseron, por ricevi paseron.
Konsumi sian antaŭan grason.
Antaŭe intencu kaj poste komencu.
Antaŭe kion vi devas, poste kion vi volas.
Danĝera estas bovo antaŭe, ĉevalo malantaŭe, kaj malsaĝulo de ĉiuj flankoj.
Leĝo valoras por poste, sed ne por antaŭe.
Malantaŭe mizero, antaŭe malespero.
Por pendigi ŝteliston, antaŭe lin kaptu.
Nazo supren, vento antaŭen.
Antaŭparolo liberigas de postparolo.
Kiu povas antaŭvidi!
Uzu tempon estantan, antaŭvidu estontan, memoru estintan.
Demeti de si la antikvan Adamon.
Amu Antonon, sed gardu vian monon.
En ĉiu kranio regas aparta opinio.
Al ĉiu sanktulo apartan kandelon.
Amikeco aparte, afero aparte.
Amikeco aparte, ofico aparte.
Amikeco aparte, afero aparte.
Amikeco aparte, ofico aparte.
Ludo aparte, kaj afero aparte.
Ludo aparte, kaj afero aparte.
Oni ne povas sin movi laŭ ĉiu vento aparte.
Al ĉiu konvenas, kio al li apartenas.
Vorto dirita al la mondo apartenas kaj neniam revenas.
Aperas prudento, kiam pasis la momento.
Eĉ el sub la tero aperas la vero.
Hoko elsaltis, afero haltis.Hom' malesperas, Dio aperas.
Homo esperas, - morto aperas.
Kiam pasis la aĝo, aperas la saĝo.
Tempo toleras, sed vero aperas.
Virino batas per lango, - aperas vundo plej sanga.
Ne voku diablon, ĉar li povas aperi.
Kiam havo malaperis, saĝo aperis.
Mi panon ne esperis, subite kuko aperis.
Ne atendis, ne esperis - malfeliĉo aperis.
Se la tempo forblovis, ni jam helpi ne povas; kio post ni aperos, ni de ĝi ne suferos.
Dum la manĝado venas apetito.
Edzo edzinon laŭdas, edzino edzon aplaŭdas.
Kion Parizo aplaŭdas, Berlino mallaŭdas.
Kiu mem sin laŭdas, tiun neniu aplaŭdas.
Fari aplaŭdon sur la vangon.
Alian ne mallaŭdu, vin mem ne aplaŭdu.
Dion laŭdu kaj diablon aplaŭdu.
Beleco logas, virto apogas.
Por vendisto mensogo estas necesa apogo.
Unu kapo facile trovas apogon.
Aprila vetero - trompa aero.
Komenco Aprila - trompo facila.
Pluvo en Aprilo - por la tero utilo.
Tro nutrata kapro fariĝas kiel apro.
Pli bona apude najbaro, ol frato post arbaro.
Ĉiu manĝas, kiel li aranĝas.
Kiu kaĉon aranĝas, tiu ĝin manĝas.
Kiu konstante lokon ŝanĝas, neniam sin aranĝas.
Tago aranĝas, tago ŝanĝas.
Aranĝite, ordigite.
De lia vivo aranĝo estas trinko kaj manĝo.
Tro kara aranĝo por malkara tagmanĝo.
Se Dio ne aranĝos, lupo vin ne manĝos.
Arbaro aŭdas, kampo vidas.
Dancu diabloj, sed ne en mia arbaro.
En arbaro sidas kaj arbojn ne vidas.
En arbaro sidis kaj arbojn ne vidis.
Laŭdu belecon de l' maro, sed ĉe rando de arbaro.
Lupo sopiras, al arbaro sin tiras.
Ne elvoku lupon el la arbaro.
Pli bona apude najbaro, ol frato post arbaro.
En landoj transmaraj estas oraj arbaroj.
Kiu timas bestaron, ne iru arbaron.
Ne serĉu bonan arbaron, serĉu bonan najbaron.
Nutru lupon plej sate, li ĉiam serĉas arbaron.
Pro multo da arboj li arbaron ne vidas.
Arbo krakanta venton ne timas.
El post la arbo li estas bravulo.
Konservas eĉ karbo la strukturon de l' arbo.
Ne falas frukto malproksime de l' arbo.
Se la arbo falis, ĉiu branĉon derompas.
Pro multo da arboj li arbaron ne vidas.
En arbaro sidas kaj arbojn ne vidas.
En arbaro sidis kaj arbojn ne vidis.
Altan arbon batas la fulmo.
Fleksu arbon dum ĝia juneco.
Laŭ la frukto oni arbon ekkonas.
Sur arbon kliniĝintan saltas la kaproj.
Se vi prenis la violonon, prenu ankaŭ la arĉon.
Ĝi ne estas tiel facila, kiel laboro argila.
Por pot' argila poto fera estas najbaro danĝera.
Batanto povas argumenti, batato devas silenti.
Li estas kompetenta, kiel besto pri arĝento.
Parolo estas arĝento, oron similas silento.
Vort' en ĝusta momento faras pli ol arĝento.
Formeti en arĥivon.
Fari el iu arkon.
Du kontraŭ unu prezentas armeon.
Ne servas larmo anstataŭ armo.
Laŭ ĉiuj leĝoj de la arto.
Vivon travivi estas art' malfacila.
Kio bone aspektas, tion ĉiu elektas.
Malgranda aspekte, sed granda intelekte.
Ne ĉiu aspiranto devas esti prenanto.
Rigardi kaj aspiri ne devigas akiri.
Ŝipon rompitan ĉiuj ventoj atakas.
Falinton ĉiu atakas.
La lastan el amaso atakas la hundo.
Manon malkvietan ĉiu muro atakas.
Se al hundo mankas nenio, ĝin atakas rabio.
Tremo atakas.
Atakis lin horo malsaĝa.
Atakis teruro, ektremis la kruro.
Frosto lin atakis.
Hako post hako estas la plej efika atako.
Helpas krako kontraŭ atako.
Mizero faras viziton, ne atendante inviton.
Ĉasaĵo ĉasanton ne atendas.
Bongusta peco longe ne atendas.
En via malica regalo vin atendas ankaŭ pokalo.
Fidanta al vorto atendas ĝis morto.
Li atendas, ke la okazo venu al lia nazo.
Li atendas kaj plendas kaj denove atendas.
Li atendas kaj plendas kaj denove atendas.
Malfeliĉo inviton ne atendas.
Saĝo barbon ne atendas.
Se unu ne venis, dek ne atendas.
Sorto ofte alsendas, kion oni ne atendas.
Atendi bonan veteron kaj laman kurieron.
Atendi sur tero, ĝis sekiĝos la rivero.
Atendis, atendis, ĝis lin ĉerko etendis.
Atendis, meditis, ĝis en tombon englitis.
Atendis, atendis, ĝis lin ĉerko etendis.
Bovidon mi atendis, infanon Dio sendis.
Ne atendis, ne esperis - malfeliĉo aperis.
Ne atendita, ne esperita ofte venas subite.
Neniam atendita ofte venas subite.
De atendo kaj espero pereis multaj sur la tero.
Sen atendo, sen espero venis mizero.
Tro longa atendo ĝis fino de l' vendo.
Antaŭ ĉio zorgu oficon, - plezuro atendos sian vicon.
Atendu min antaŭ la domo de mia pranepo.
Ne bedaŭru hieraŭan, ne atendu morgaŭan, ne forlasu hodiaŭan.
Vulpo faras oferon - atendu danĝeron.
Kiu ne atentas la "se", tiu sentas la "ve".
Okulo ne atentas - dorso eksentas.
Se okulo ne atentas, dorso eksentas.
Sprita vorto tentas, nenion atentas.
Aŭskultas prudente, kiu aŭskultas atente.
Piedo ne atentis, kapo eksentis.
De legado sen atento ne riĉiĝas la prudento.
Se lupo ekpentis, ŝafo atentu.
Griza barbo saĝon ne atestas.
Atesto de matureco.
Unua atesto estas la vesto.
Afabla vorto pli atingas ol forto.
Kiu ŝuldojn estingas, riĉecon atingas.
Kiu tro alte svingas, nenion atingas.
Kiu tro forte la manon svingas, nenion atingas.
Knabon senfortan ĉiuj batoj atingas.
Kuraĝo ĉion atingas.
La morto ne distingas, ĉiujn egale atingas.
Lango nenion atingas, se ĝin saĝo ne svingas.
Oro nur fingron eksvingas kaj ĉion atingas.
Atingi la vesperon de sia vivo.
Ne moku riveron, ne atinginte la teron.
Ankaŭ la lupon atingos la sorto.
Deziru sincere, vi atingos libere.
Malsaĝulo ŝtonon ĵetis, dek saĝuloj ĝin ne atingos.
Ne atingos krio ĝis la trono de Dio.
En sia dometo li estas atleto.
Parolanto semas, aŭdanto rikoltas.
Arbaro aŭdas, kampo vidas.
Bojas hundido, kiel ĝi aŭdas de hundoj.
Kie ĵuron vi aŭdas, malbonon suspektu.
Kiu aŭskultas, kie li ne devas, tiu aŭdas, kion li ne revas.
Kiu aŭdis unuan, ankaŭ aŭdu la duan.
Mi flanke sidis, mi ne aŭdis nek vidis.
Unu vido taŭgas pli ol dek aŭdoj.
Kiu ĉion senpripense parolas, aŭdos tion, kion li ne volas.
Kiu aŭdis unuan, ankaŭ aŭdu la duan.
Aŭskultas prudente, kiu aŭskultas atente.
Aŭskultas prudente, kiu aŭskultas atente.
Kiu aŭskultas, kie li ne devas, tiu aŭdas, kion li ne revas.
Kiu trans muro aŭskultas, tiun la muro insultas.
La luno ne aŭskultas, kiam hundo ĝin insultas.
Senditon oni aŭskultas aŭ ne aŭskultas, sed ne punas nek insultas.
Senditon oni aŭskultas aŭ ne aŭskultas, sed ne punas nek insultas.
Aŭskulti kiel ĥinan predikon.
Ne rapidu insulti, volu aŭskulti.
Ne aŭskultinte, ne kondamnu.
Vi ne kredas, ne aŭskultu, sed min ne insultu.
Li tremas, kiel aŭtuna folio.
Printempo semas, aŭtuno rikoltas.
Riĉa preparo, sed povo avara.
Avarulo avaras, heredantoj malŝparas.
Kiu promesojn faras, tiu ne avaras.
Patroj avaras, infanoj malŝparas.
Avarulo avaras, heredantoj malŝparas.
Avarulo pagas duoble.
Malŝparulo ĝuas nelonge, avarulo neniam.
Kiu minacas, tiu avertas.
Por Paŭlo sperto - por Petro averto.
Proverbo estas sperto, proverbo estas averto.
Ni forgesas averton, ni memoras la sperton.
Pasero sperta ne bezonas averton.
Ju pli oni posedas, des pli oni avidas.
Kiu avidas pli bonan, perdas plej bezonan.
Kiu fremdan avidas, propran forperdas.
Okulo avidas ĉion kion vidas.
Se okulo ne vidas, koro ne avidas.
Dronanto eĉ herbeton kaptas avide.
Oni prenas avide, oni redonas malrapide.
Donu fingron al avidulo, li tutan manon postulas.
Gasto sen avizo estas agrabla surprizo.
Forveturis azenido kaj revenis azeno.
Azen' al azeno riproĉas malsaĝon.
Azen' al azeno riproĉas malsaĝon.
Forveturis azenido kaj revenis azeno.
Kion rajtas leono, ne rajtas azeno.
Ne volis rajdi sur ĉevalo, ekrajdis sur azeno.
Azenon komunan oni batas plej multe.