Kiu laboras kaj deziras, tiu akiras, - kiu mem ne penas, nenio al li venas.
Kiu por ĉiuj laboras, pri si mem ne memoras.
Se stomako doloras, kapo laboras.
Pli valoras senlaboreco, ol sensenca laboremeco.
Oni donacas por speso kaj laborigas por spesmilo.
Ĝi ne estas tiel facila, kiel laboro argila.
Laboro donas bonstaton, mallaboro malsaton.
Laboro finita, - ripozo merita.
Laboro fortigas, ripozo putrigas.
Laboro homon nutras, sen laboro li putras.
Laboro kaj pacienco kondukas al potenco.
Laboro kondukas al honoro kaj oro.
Laboro lacigas, sed akiro ĝojigas.
Laboro ne estas leporo, - ĝi haltos, ne forsaltos.
Festotaga laboro estas sen valoro.
Ilo el oro taŭgas por ĉiu laboro.
Ju laboro pli publika, des pli granda la kritiko.
Ju pli da honoro, des pli da laboro.
Kia estas via laboro, tia estas via valoro.
Klopodi pri ĉies favoro estas pleje malsaĝa laboro.
Komenco bona - laboro duona.
Laboro homon nutras, sen laboro li putras.
Lecionoj al profesoro estas vana laboro.
Memori pri mezuro en laboro kaj plezuro.
Ne ekzistas honoro sen laboro.
Ne venas honoro sen laboro.
Per pacienco kaj fervoro sukcesas ĉiu laboro.
Plej certa laboro - laboro per oro.
Plej certa laboro - laboro per oro.
Restu tajloro ĉe via laboro.
Sen laboro ne venas oro.
Tro rapida laboro, tro malgranda valoro.
Pri laboroj maldiligenta, pri festoj plej kompetenta.
Sidi en laboroj ĝis super la oreloj.
Kiu laboron evitas, bonon ne vidas.
Kiu amas honoron, amu laboron.
Malgrandaj infanoj kaŭzas laboron, grandaj - doloron.
Ĝemu kaj ploru, sed ĝis fino laboru.
Al vi ne plaĉis sitelo, laboru per martelo.
Antaŭ la lango laboru la cerbo.
Ni laboru kaj esperu.
Preĝu kore kaj laboru fervore.
Laboro lacigas, sed akiro ĝojigas.
Metio lacigas, metio vivigas.
Vespero lacigas, mateno freŝigas.
Volanta kruro ne laciĝas de kuro.
Ne laciĝos mano, ne fariĝos pano.
Ne laciĝu viaj manoj pri fremdaj infanoj.
Ĝi estas nek lakto, nek selakto.
Li ekscitiĝas kiel bolanta lakto.
Eĉ plej nigra bovino donas lakton nur blankan.
Li havas ankoraŭ la lakton sur la lipoj.
Melku bovon senfine, li lakton ne donos.
Nenia peno nek provo donos lakton de bovo.
Petro kornojn tenas, Paŭlo lakton prenas.
Se Dio ordonos, eĉ ŝton' lakton donos.
Atendi bonan veteron kaj laman kurieron.
Petron kruro doloras, Karolo ne lamas.
Ridas blindulo pri lamulo.
Peto kaj demando kondukas tra l' tuta lando.
Pri lando malproksima estas bone mensogi.
En landoj transmaraj estas oraj arbaroj.
De ŝafo senlana eĉ lanero taŭgas.
Langa vundo plej profunda.
Lang' estas mola kaj laŭvole petola.
Lango miela, sed koro kruela.
Lango nenion atingas, se ĝin saĝo ne svingas.
Antaŭ la lango laboru la cerbo.
Babilas, muelas, kion lango elpelas.
De bona vorto lango ne doloras.
De vorto ĝentila ne doloras la lango.
Ju cerbo pli prudenta, des lango pli silenta.
Kie dento doloras, tien iras la lango.
Kio en la kapo, tio sur la lango.
Kion koro sentas, lango prezentas.
Koro pleniĝas - lango moviĝas.
La lango de virino estas ŝia glavo.
Maldolĉa por la lango, sed saniga por la sango.
Mia lango - mia malamiko.
Mielo sur lango, kaj glacio en koro.
Ne kaŝiĝas lia lango malantaŭ la vango.
Per lango flatas, per mano batas.
Plej bona gvidilo estas la lango.
Sidu lango malantaŭ la vango.
Virina lango buĉas sen sango.
Virino batas per lango, - aperas vundo plej sanga.
Dentoj mordas la langon, tamen ambaŭ sin amas.
Kiu langon ne tenas, mem sin malbenas.
Kiu sian langon katenas, Dio lin benas.
Teni sian langon en la buŝo.
Estas ŝafoj, estos lano.
Ŝafo donas sian lanon, por ke mastro havu panon.
Scias la kato, kies lardon ĝi manĝis.
Promeso estas larĝa, plenumo estas ŝarĝa.
Havi larĝan konsciencon.
El fremda ledo oni tranĉas larĝe.
Vivi larĝe kaj lukse.
Larmo virina baldaŭ sekiĝas.
Ne servas larmo anstataŭ armo.
Larmoj ŝuldon ne pagas.
Larmoj pravecon ne pruvas.
Ju pli malproksimen la vojo, des pli da larmoj.
Se kalumnio eĉ pasas, ĝi ĉiam ion lasas.
Lasi fali la manojn.
La parto plej vasta venos la lasta.
La lastan el amaso atakas la hundo.
Li faris sian lastan translokiĝon.
Li jam faras la lastan spiron.
Plej bone ridas, kiu laste ridas.
Zorgu vivon vian kaj lasu vivi alian.
Venis fino al mia latino.
Ĉiu vulpo sian voston laŭdas.
Edzo edzinon laŭdas, edzino edzon aplaŭdas.
Kiu mem sin laŭdas, tiun neniu aplaŭdas.
Plena stomako laŭdas la faston.
Laŭdu belecon de l' maro, sed ĉe rando de arbaro.
Laŭdu la maron, sed restu sur tero.
Laŭdu tagon nur vespere.
Dion laŭdu kaj diablon aplaŭdu.
Ne laŭdu la tagon antaŭ vespero.
Prave punite laŭmerite.
Barelo malplena sonas plej laŭte.
Famo laŭte krias, ĉiuj ekscias.
Lang' estas mola kaj laŭvole petola.
Mano manon lavas.
Mi lavas al mi la manojn.
Sapo blankecon ne havas, tamen blanke ĝi lavas.
Fari al iu bonan lavon.
Lavu tutan jaron, negro ne blankiĝos.
Tolaĵon malpuran lavu en la domo.
Al hundo bastono - al hom' leciono.
Por malsaĝulo bastono - por saĝulo leciono.
Lecionoj al profesoro estas vana laboro.
Al kokino la ovo lecionojn ne donu.
Doni lecionon de moroj.
El fremda ledo oni tranĉas larĝe.
De legado sen atento ne riĉiĝas la prudento.
Sur leĝa bazo.
Leĝe kaj rajte.
Leĝo estas bona, se advokato ĝin helpas.
Leĝo estas cedema: kien vi deziras, ĝi iras.
Leĝo malaperas, moro daŭras.
Leĝo mallertulon ligas, lertulon fortigas.
Leĝo pasintaĵon ne tuŝas.
Leĝo valoras por poste, sed ne por antaŭe.
Certaĵo kaj leĝo, kiel amen en preĝo.
Kiam forto ordonas, leĝo pardonas.
Kion leĝo malpermesas, tio plaĉi ne ĉesas.
Kontraŭ forta mano la leĝo estas vana.
Mono estas reĝo, mono estas leĝo.
Neceseco kontraŭvola estas leĝo malmola.
Nesciado de leĝo neniun pravigas.
Popola kutimo havas valoron de leĝo.
Por la mono pastra preĝo, por la mono romp' de leĝo.
Propra opinio ne estas leĝo por alia.
Vorto donita estas kiel leĝo.
Laŭ ĉiuj leĝoj de la arto.
Pastro vivas de preĝoj, advokato de leĝoj.
Volo kaj deziro leĝojn ne konas.
Feliĉo leĝon ne konas.
Feliĉo leĝon ne obeas, subite naskiĝas, subite pereas.
Kiu tro bezonas, tiu leĝon ne konas.
Respektu Dion kaj reĝon kaj obeu la leĝon.
Oni lekas la manon, sed celas la panon.
Pro amo al la kandelo kato lekas la kandelingon.
Ne naskas porko leonidon, nek korniko aglidon.
Kion rajtas leono, ne rajtas azeno.
Fortoj leporaj, kaj kapricoj sinjoraj.
Dormus leporo, se ĝi ĉason ne timus.
Laboro ne estas leporo, - ĝi haltos, ne forsaltos.
Lipharo de grandsinjoro, sed koro de leporo.
Kiu ĉasas du leporojn, kaptas neniun.
Lernado havas maldolĉan radikon, sed bonan efikon.
Lernado sen fruktoj ne restas.
Homo lernas la tutan vivon.
Kiu ripetas abunde, lernas plej funde.
Rajdi sur ĉevalo oni ne lernas sen falo.
Sata stomako ne lernas volonte.
Taksi la sanon ni lernas en malsano.
Lerneja sekreto ne iru al gazeto.
Vivu, progresu, sed lerni ne ĉesu.
Suferinto pli valoras, ol lerninto.
Se junulo ne lernis, maljunulo ne scias.
Kio estas lernita, ne estas perdita.
Por sperto kaj lerno ne sufiĉas eterno.
Lernu juna - vi scios maljuna.
Lernu juna, por esti saĝa maljuna.
Li estas homo sperta kaj lerta.
Mizero faras lerta, mizero faras sperta.
Pasero sperta estas lerta.
Per lerta admono alfluas la mono.
Se juneco estus sperta, se maljuneco estus lerta!
Ju pli frue, des pli certe, - ju pli volonte, des pli lerte.
Lerteco sorĉon ne bezonas.
Leĝo mallertulon ligas, lertulon fortigas.
Feliĉo vezike sin levas, sed baldaŭ falas kaj krevas.
Kie fumo leviĝas, tie fajro troviĝas.
Kiu frue leviĝas, facile riĉiĝas.
Malfeliĉo kaj peko leviĝas sen veko.
Kiu leviĝis fiere, baldaŭ falos al tero.
Leviĝu kun la suno, edziĝu dum juna.
Frue leviĝu kaj frue edziĝu.
Kiu levis la piedon, devas ekpaŝi.
Ĉiu "li" havas sian "ŝi".
Sola vojo libera al la fundo rivera.
Tute libera, kiel birdo aera.
Deziru sincere, vi atingos libere.
En sia afero ĉiu juĝu libere.
Pri propra afero neniu juĝas libere.
Vivu mizere, sed vivu libere!
Seka panpeco, sed en libereco.
Antaŭparolo liberigas de postparolo.
Mi lin liberigis, li min saĝigis.
Pli bona pano sen butero, ol dolĉa kuko sen libero.
Tro da libero kondukas al mizero.
Liberulo iras, kien li deziras.
Leĝo mallertulon ligas, lertulon fortigas.
Fianĉiĝis - por ĉiam ligiĝis.
Ofte ligis malsaĝulo kaj dek saĝuloj malligi ne povas.
Hakado de ligno donas lignerojn.
En fremda okulo ni vidas ligneron, en nia ni trabon ne vidas.
Ligno fendita facile flamiĝas.
Fendita ligno facile ekbrulas.
Flamiĝema kiel ligno rezina.
Hakado de ligno donas lignerojn.
Kurba estas la ligno, sed rekte ĝi brulas.
Li estas flamiĝema kiel rezina ligno.
Ne el ĉiu ligno oni faras violonon.
Trafis hakilo al ligno malmola.
Trafos hakilo al ligno malmola.
Vi povas eĉ haki lignon sur lia kapo.
Kresko mamuta, sed saĝo liliputa.
Fremda animo estas abismo sen limo.
Klopodi sen limo per korpo kaj animo.
Malpaco pro limo fariĝas kutimo, malpaco pro kredo fariĝas heredo.
Pensoj iras trans limo sen pago kaj timo.
Pro limoj kaj baroj malpacas najbaroj.
Lipharo de grandsinjoro, sed koro de leporo.
Bruligi al si la lipharojn.
Li bruligis al si la lipharojn.
Se lipo dikiĝas, ventro maldikiĝas.
De la manoj ĝis lipoj la sup' elverŝiĝis.
Fluis sur lipoj, sed en buŝon ne trafis.
Gardu vin du baroj: lipoj kaj dentaroj.
Inter pokalo kaj lipoj povas multe okazi.
Kio el la dentoj elsaltas, en la lipoj ne haltas.
Kio tra l' dentoj travenis, tion la lipoj ne retenos.
La lipoj ne montru, kion manĝis la buŝo.
Li havas ankoraŭ la lakton sur la lipoj.
Dolĉe ŝmiri al iu la lipojn.
Plenblovi la lipojn.
Kiu amas la liton, ne akiros profiton.
Malnova afero en nova livero.
Liveru nur panon, manĝontoj sin trovos.
Beleco logas, virto apogas.
En juneco logas, en maljuneco tedas.
Espero logas, espero mensogas.
En infero loĝante, kun diabloj ne disputu.
Amo kaj puno loĝas komune.
Li loĝas tie, kien eĉ birdo ne flugas.
Mia loĝejo - mia reĝejo.
Se silentas draŝejo, malpacas loĝejo.
Loĝi en la fino de la mondo.
Bona estas fremdlando, sed aliaj tie loĝu.
Por paro amanta ĉiu loketo sufiĉas.
Al loko dolora ni manon etendas - al loko ĉarma okulojn ni sendas.
Al loko dolora ni manon etendas - al loko ĉarma okulojn ni sendas.
Havi la orelojn sur ĝusta loko.
Havi orelojn sur ĝusta loko.
Kurbiĝu hoko laŭ postuloj de l' loko.
Li havas la kapon sur la ĝusta loko.
Ne beligas loko homon, sed homo la lokon.
Havi varman lokon.
Kiu bone sidas, tiu lokon ne ŝanĝu.
Kiu konstante lokon ŝanĝas, neniam sin aranĝas.
Kiu pli frue venas, pli bonan lokon prenas.
Mi ankaŭ lokon sur la tero okupas.
Ne beligas loko homon, sed homo la lokon.
Okupi sen celo lokon sub ĉielo.
Piki al iu la vundan lokon.
Rangeto rangon respektu, modestan lokon elektu.
Vundan lokon protektis, alian difektis.
Longa dormado ŝuldojn kreskigas.
Longa konsidero savas de sufero.
Li foriris kun longa nazo.
Ne rapidu kun fido antaŭ longa kunesido.
Por longa malsano kurac' estas vana.
Tro longa atendo ĝis fino de l' vendo.
Tro longa sufero - malgranda espero.
Ŝuldo havas longan vivon.
Virino havas haron longan kaj saĝon mallongan.
Edziĝo tro momenta estas longapenta.
Longe ĉerpas la kruĉo, ĝis ĝi fine rompiĝas.
Longe ŝtelas ŝtelisto, tamen fine li pendos.
Agrabla estas gasto, se ne longe li restas.
Bato de patrino ne longe doloras.
Bongusta peco longe ne atendas.
Dio longe paciencas, sed severe rekompencas.
Eĉ ŝtono verdiĝas, se ĝi longe ne moviĝas.
Kiu dormas longe, vivas mallonge.
Ne longe sinjora daŭras favoro.
Nenia peketo restas longe sekreto.
Senfortuloj longe vivas.
Vazo rompita longe sin tenas.
La loto estas tirita.
Kiu ludas kun koto, malpurigas la manojn.
Ludi kun iu ludon de pugnoj.
Ludi ventobatadon.
Blindulo kartojn ludi ne devas.
Ludo aparte, kaj afero aparte.
En ŝerco kaj ludo ofte sidas aludo.
La ludo kandelon ne valoras.
La tuta ludo ne valoras kandelon.
Li taŭgas nek por studo, nek por ludo.
Mieno fiera al ludo mizera.
Pro vorta ludo li eĉ patron ne domaĝas.
Ludi kun iu ludon de pugnoj.
Luksa la vesto, sed malplena la poŝo.
Pli bona branĉo sennuksa, ol kaĝo plej luksa.
Vivi larĝe kaj lukse.
En luma tago.
Post vetero malbela lumas suno plej hela.
Lumo fariĝos, kulpulo troviĝos.
Kie lumo ekzistas, ankaŭ ombro troviĝas.
La lumo por vero ofte estas danĝero.
La luno ne aŭskultas, kiam hundo ĝin insultas.
Se forestas la suno, sufiĉas la luno.
Vespere ĝuu lunon, sed ne serĉu la sunon.
Inter lupoj kriu lupe.
Lupo ŝanĝas la harojn, sed ne la farojn.
Lupo dormanta ŝafon ne kaptas.
Lupo kaptas, sed li ankaŭ enfalas.
Lupo lupon ne manĝas.
Lupo sopiras, al arbaro sin tiras.
Buĉas la lupo, oni ankaŭ ĝin buĉos.
Gardatan ŝafon eĉ lupo timas.
Ke la lup' estu sata, kaj la ŝaf' ne tuŝata.
Kiu lupo naskiĝis, vulpo ne fariĝos.
Kontraŭ lupo ne helpas kalkulo.
Ne ĉio griza estas lupo.
Ne por lupo estas supo.
Pagos lupo por la ŝafo.
Por ŝafon formanĝi, lupo trovos pretekston.
Pri la lupo rakonto, kaj la lupo renkonte.
Pri la lupo rakonto, kaj la lupo renkonte.
Se lupo ekpentis, ŝafo atentu.
Se Dio ne aranĝos, lupo vin ne manĝos.
Se malsato turmentas, lupo timon ne sentas.
Inter lupoj kriu lupe.
Se vi ŝafo fariĝos, lupoj ne mankos.
Se vi faros vin ŝafo, la lupoj vin manĝos.
Ŝafaro harmonia lupon ne timas.
Ankaŭ la lupon atingos la sorto.
Lupo lupon ne manĝas.
Ne elvoku lupon el la arbaro.
Nutru lupon plej sate, li ĉiam serĉas arbaron.
Oni lin konas, kiel blankan lupon; kiel makulharan hundon; kiel malbonan moneron.
Timu lupon edukitan kaj malamikon repacigitan.